Start vakantie Kenia/Tanzania

Natuurlijk maar weer half geslapen. Je bent toch altijd bang dat je door de wekker heen slaapt. Dus om half 6 op. Maar goed ook, want ik moest nog wat bankzaken regelen, laatste dingen inpakken, honden eten geven, uitlaten en nog zo van die dingen. Om 7 uur stond Gert-Jan (v. B.) voor de deur om me weg te brengen naar het station. Deze keer verliep alles vlotjes (afgelopen jaar reden er geen treinen, kon hij me naar Schiphol brengen). Geen vertraging. Op Schiphol aangekomen was er weer wat veranderd. Als je al ingecheckt bent vanuit huis moet je zelf je eigen koffer labelen. Prachtig systeem als het werkt, maar dit was voor de meesten de eerste keer, dus het was chaos. Uiteindelijk met wat hulp is het gelukt. Wel even aan de grondstewardes gevraagd of we misschien de volgende keer ook ons eigen vliegtuig moeten besturen. Even geld gewisseld en gelijk door naar de gate. Wat een drukte. Er stond een enorme rij voor de beveiliging. Logisch, er gaan maar 415 mensen in die kist en heel veel lui begrepen niet dat ze laptops, sleutelbossen enz. apart moeten leggen. Dus we kregen vanuit de cockpit te horen dat we een vertraging hadden omdat de beveiliging niet opschoot. Maar dat zouden we tijdens de vlucht wel inhalen.
Het zicht was slecht onderweg. Ik heb dan ook een uurtje of vier geslapen. We waren eigenlijk vrij snel in Nairobi, nog voor de geplande landingstijd.
Omdat je een visum nodig hebt voor dit land heb je ook een apart loket. Wat duurde dat weer lang. Erger was het nog bij de bagagehal. De koffers uit Amsterdam kwamen tegelijk aan met nog meer koffers uit vier andere vliegtuigen. En niet alleen koffers, wat een rotzooi lag er op die band. Ik heb daar 1,5 uur gestaan.
Echt chaos. Eenmaal buiten stond een vrouw van de reisorganisatie me al op te wachten en bracht me naar de taxi. Alleen die kon ze niet vinden. Na verschillende telefoontjes hebben we elkaar getroffen en toen proberen van de parkeerplaats te komen. Het stond compleet vast. Duurde ook weer een drie kwartier. Eenmaal op weg was er werkelijk niets te zien. Pikkedonker. Zelfs geen strepen op de weg en ze reden daar als gekken. Soms met 3 naast elkaar, soms met 4. Ik was blij in het hotel te zijn. Dit ligt buiten het centrum. Heerlijk rustig. Het is een verwaarloosd hotel, maar de bedden zijn goed en het is schoon. Daarnaast een mooi zwembad erbij.
Ik heb nog wat in de bar gedronken, want ik was natuurlijk volledig over mijn slaap heen. Heb met een Engelsman gesproken (het leek de mannelijke Floortje Dessing wel). Wat een reizen heeft deze man gemaakt. Morgen nemen we samen een taxi naar de stad en daarna gaan we ieder onze eigen weg. Wat ik precies ga doen weet ik nog niet. Nairobi heeft niet zo veel bezienswaardigheden qua gebouwen, maar dat lezen jullie morgen wel.