San Jose

Om half 6 was ik alweer klaar wakker. Ik zag dat mijn telefoon bijna leeg was, dus heb ik alle wereldstekkers (3) tevoorschijn getoverd om de passende plugs te vinden. Helaas. De poten staan hier veel dichter op elkaar. Dus ik naar de receptie. Daar hadden ze gelukkig een stekker die ik mocht gebruiken. Er was wel 1 winkel in de stad waar ze deze verkopen. Gelukkig was ik vroeg op en had alle tijd om te zoeken. Eerst een heerlijk ontbijtje genomen met een lekkere kop koffie (tenminste, dat dacht ik). Het leek wel slootwater. Dat doen ze voor de Amerikanen. Het heet dan ook Cafe Americano. Niet te drinken en dat voor een koffieland. Je kent het wel, na het ontbijt even nog naar het toilet, want je weet niet hoe het onderweg is. Wil ik gaan zitten, lig ik bijna achterover. Wij hebben allemaal behoorlijk hoge toiletten. De mensen hier zijn vrij klein. Bijna allemaal kleiner als ik. Je kunt het vergelijken met op je hurken zitten.
Na een paar keer vragen in elektronikawinkels had ik eindelijk mijn stekker. Nu kon de dag pas echt beginnen.
Ik had gelezen dat het een nationale feestdag is vandaag: de Topo Nacional. Een paardenparade van 12 tot 18 uur. Ik heb eerst wat sightseeing gedaan, maar daar waren zo veel mensen op de been dat ik niet echt mooie foto's kon maken. Dat kan altijd nog de laatste dag van de toer.
Met heel veel sirenegeluid begon het klokslag 12 uur. Wat een paarden, wat een harnachement, wat een mensen. Ongelooflijk indrukwekkend hoe deze paarden redelijk kalm bleven. Er waren ook een paar zangers bij. En daar kwam me een geluid uit de boxen. Ik zal proberen op facebook een indruk achter te laten van al deze paarden en hun harnachement. Het is van een touwtje om het hoofd tot zadels en martingaals compleet bedekt met zilver.
Om vier uur had ik het wel gehad. Ik zag nummer 3.506 voorbij komen. De straten werden er ook niet beter van. De mest vloog je om de oren. Ik ben maar naar het hotel gegaan. Om 6 uur zou de groep bij elkaar komen.
Ze druppelden langzaam binnen. 2 Canadezen, 3 Zwitsers, 1 Italiaan, 1 Engelse, 3 Duitsers, 1 Amerikaanse (nou ja, Amerikaans??, ze komt uit Alaska) en ik. Ik heb nog nooit zoveel Europeanen in een groep gehad. Na een voorstelrondje hebben we samen gegeten. Dat duurde niet lang, wan de meesten waren vandaag pas aangekomen. We hebben het programma voor de volgende dag doorgenomen en zijn naar bed gegaan.