Mekong Delta

Als je Vietnam bezoekt moet je natuurlijk ook de Mekong Delta gezien hebben. Gezien het aantal kilometers heb ik besloten 2 dagen daar te verblijven. Ik zou om 08.00 uur opgehaald worden, maar de gids was er al om half 8. Alleen de receptie heeft mij niet gebeld, terwijl ik een beetje de boel aan het opruimen was. We waren dus erg op tijd op weg en ......... ik was alleen in ' de groep'. Dus een prive chauffeur en een gids voor mij alleen voor 2 dagen.
Na een uurtje rijden hebben we een tussenstop gemaakt in een soort Van der Valk restaurant. Was wel mooi en goed. Het was best wel een eind rijden, maar het is zo verschrikkelijk druk daar. Je hebt ook niet het gevoel dat je de stad uit bent, want langs de hele weg staan huizen en winkeltjes, kraampjes van alles wat met daarachter prachtige landschappen. Alleen die zie je bijna niet.
We zijn de toer begonnen in Vinh Long, zo'n kleine 140 kilometer van Ho Chi Minh. Je stapt dan op een boot, waar zo'n 20 man op kunnen. Nou ja, ik was alleen, dus dolle pret.
We gingen op weg naar een drijvende markt. Dit is heel anders dan in Bangkok, want dat zijn kleine bootjes. Hier heb je echt schepen die de binnenvaart aan doen. Er komen dan allemaal mensen uit de stad om inkopen te doen. Vooral groenten en fruit e.d. Ik heb bootladingen vol met ananassen, watermeloenen en lychees b.v. voorbij zien komen. En absoluut niet toeristisch. Sowieso vind ik Vietnam niet toeristisch.
Tijdens de boottocht zijn we ergens gestopt om de lokale bevolking aan het werk te zien in huisvlijtfabriekjes. Hoe ze zelf snoepjes maken, rijst poffen, wijn maken, en nog wat van dat soort dingen.
De wijn moest geproefd worden, want dat was slangenwijn. Het zag er niet uit. Boven een groot glazen vat hing een slang en in dat vat nog veel meer. Iedereen stond te griezelen, maar ja, ik werd naar voren geschoven en moest het maar proberen. Ik had toen maar 1 gedachte: als er maar genoeg alcohol inzit. Iedereen stond me met afgrijzen aan te kijken en ik deed er heel langzaam over. Het viel me totaal niet tegen. Het was wat zoet, maar absoluut niet slecht. Je moet er alleen niet aan denken. Later zag ik in het winkeltje ook flessen wijn met schorpioenen en cobra's. Het blijkt voor mannen goed voor de potentie te zijn en vrouwen zouden sterker worden. We zullen het meemaken.
Verder heb ik daar alle producten geproefd die ze daar maken. Ik kon alleen niks kopen, want dat mag niet mee naar Nieuw Zeeland.
We vervolgden de reis naar een eiland in de Mekong Rivier. Hiervan zijn er velen. Eindelijk even rust. Geen motoren, brommers, auto's, boten (want ook op de Mekong Rivier is het vreselijk druk). We hadden een stop bij een oud koloniaal huis (werkelijk prachtig), waar we een zang- en dansvoorstelling kregen. Dat was echt even 100 jaar terug in de tijd, maar wel gelachen. Ook hier moest weer van alles geproefd worden. Deze stop duurde maar een half uur en toen met een roeiboot (er stond een vrouw aan het eind van de boot met 2 peddels) naar het restaurant waar we gingen lunchen.
Dat was me wat, deze lunch.
Ik kreeg een complete vis - al staande - op mijn tafel. Hij was gegrild met een krokant korstje. De olifantsoorvis. Nou, ik zei tegen mijn gids dat ik daar niets van kon herkennen, terwijl ik afgelopen jaar duizenden olifanten heb gezien. Ik zag alleen maar dat arme kopje wat help riep.
Ik had het zo terug kunnen geven, maar het dier is niet voor niets gestorven. Ik heb er foto's van, alleen op mijn andere camera en daarvan ben ik het snoertje vergeten, dus dat wordt toegevoegd als ik thuis ben.
Hij smaakte trouwens wel goed. Terwijl ik zat te eten zat er ook een enorme python in een kooi naar me te staren Het arme dier. Hij lag daar in een hok van 50 cm bij 1 meter en was voor de slacht. Alleen hij was nog te licht van gewicht.
Dat soort dingen zet ik dan maar snel opzij, want ik ben in staat om het hok open te breken.
Het was niet alleen die vis als lunch, maar ook springrolls. Dat zijn rijstvelpapiertjes die je zelf moet vullen met vis, groente, rijst en kip, dan dichtvouwen en dopen in een sausje. Heerlijk.
En er was nog veel meer. Niet te geloven wat die Vietnamezen naar binnen werken en ik heb er nog niet een gezien die te dik is.
Na de lunch gingen we een rondje eiland fietsen. De gids nam mijn video en zat regelmatig achterstevoren op zijn fiets. Wel leuk. We zijn over bruggetjes en smalle paadjes gegaan. Onderweg nog een hele mooie tempel gezien. uiteraard kreeg ik het spinbiken gevoel en hebben we het op een racen gezet. Hij snapte er niets van maar ging wel mee. toen we weer bij het restaurant kwamen heeft hij voor mij een roos, sprinkhaan en slang gemaakt van een palmblad. Echte kunstwerkjes.
Ik heb een uur nodig gehad om op temperatuur te komen. Het is daar rond de 30 graden en in de middag wordt het steeds benauwder.
Uiteindelijk weer met de boot naar Vinh Long waarna we naar Can Tho zijn gereden voor de overnachting.
Ik heb ergens in een restaurant vlakbij het hotel gegeten. Een Vietnamese kaart. Dus op goed geluk wat besteld. Ik had een noodle schotel met lange stukjes luchtpijp en andere slierten er in plus wat garnalen. De smaak van de luchtpijpjes en de slierten was niet te traceren, maar toen ik de zuignapjes op de sliertjes zag wist ik het wel. Inktvis. Nou Claire, onze inktvisringen van de zomer waren velen malen lekkerder.
Ik kwam daar ook nog aan de praat met een Vietnamese die in Ho Chi Minh had gewerkt. Was leuk. Ik heb haar verteld dat de Vietnamezen beter Engels moeten aan praten, want dat zij de enige is die ik een beetje kon verstaan.
Snel naar het hotel en slapen. Ik was total loss.