Het heerlijk avondje is gekomen

Het heerlijk avondje is gekomen (dacht ik). Om kwart voor zes het vliegtuig naar Hong Kong en dan na 2 dagen door naar Nieuw Zeeland om met Yvette (mijn beste vriendin, die daar woont) een dag of 10 over het Noorder eiland te reizen.
Het liep even iets anders. Op kantoor is het razend druk en tot en met vanmorgen werd ik gebeld vanuit kantoor of ik nog dit en dat kan doen. Ja, wat moet je dan. Er is zo'n enorme tijddruk dat ik het niet kon weigeren. Alleen er was vannacht ook nog wat gebeurd. Mijn kleine lieve meisje Lady Dimple (de teckel) heeft een ongelukje gehad vannacht. Ze is met haar teennagel ergens achter blijven hangen en kon niet meer lopen. Ik er naar gekeken midden in de nacht en het bloedde. Waarschijnlijk gescheurd of gebroken. Dus ook nog naar de dierenarts. Verder was er nergens het hondenvoer te koop, wat ze normaal hebben. Dus dat moest ook nog gehaald worden. Dan ga je in tijd rekenen en dan begint er toch lichte paniek te ontstaan. Ik moest namelijk ook nog wat huishoudelijk werk doen en mijn koffer pakken. Doordat het zo druk is op kantoor heb ik langer doorgewerkt, ook langere reistijden (meer dan een uur per dag) zorgen er voor dat ik niet veel tijd voor me zelf overhoud.
Dat was natuurlijk nog niet alles, want er was een storm voorspeld. Misschien zou ik wel helemaal niet weggaan. De weersvoorspellingen lap ik aan mijn laars: Eerst zien, dan geloven. Ik maakte alleen de opmerking naar Marrije (zij bracht mij naar het station) dat de NS wel eens problemen zou kunnen hebben. En ja hoor, ik werd gebeld toen ik op weg was naar het station dat de treinen boven de grens Amsterdam/Zwolle niet meer rijden. Ik had besloten om dan voor het laatste traject maar een taxi te nemen. Eenmaal op het station bleek dat de trein naar Schiphol gewoon reed. Gelukkig. Alles liep voorspoedig, wel heel erg voorspoedig. er was niemand bij de drop off van de koffers, niemand bij de douane, overal was het ontzettend stil. En ......... nog steeds geen vertraging. Om half 6 was iedereen in het vliegtuig (dachten we). Maar, de piloot meldde dat er nog zo'n 70 personen boven Amsterdam "hingen" en die moesten ook mee.
Jammer, maar helaas. Alleen om 6 uur kwam het hoogtepunt van de storm. Het vliegtuig werd zo wat opgetild en de hagelstenen vlogen horizontal voorbij. Het werd wel erg stil om me heen en ik voelde me ook niet zo gelukkig. Het was zo erg dat ze het vliegtuig niet konden beladen. Om half 8 was iedereen binnen en konden we vertrekken. deze mensen hadden een uur boven Amsterdam gehangen en waren bijna allemaal luchtziek. Wij naar de startbaan. Tot twee keer toe moest de piloot ons melden dat we niet weg konden omdat de wind te sterk was. Om 8 uur kreeg hij toestemming. Wij naar de startbaan rijden en stonden we weer stil. De piloot vertelde ons dat we van de baan af moesten omdat er te veel zijwind was en dat dat te gevaarlijk was. Ik begon me nu toch echt af te vragen of we wel zouden gaan. Maar ineens gaf hij gas en gingen we de lucht in. Het was muisstil in het vliegtuig. Zou de piloot de regels overschreden hebben? In ieder geval hebben we van de storm niets gemerkt en zaten we zo op 10 kilometer hoogte. We kregen een borrel en daarna nog een maaltijd, waarna mijn oogluiken dicht vielen.