Manuel Antonio

Vandaag gaan we het Manuel Antonio Park bezoeken. Dit is zeer bijzonder want het ligt direct aan het strand. Nieuw doel voor ons was een ander soort aapjes ontdekken. Hier noemen ze het de squarrel aapjes, wij doodshoofdaapjes. Als het net zo gaad als met de Quetzal, dan heb ik er alle vertrouwen in.
Ook nu begon de dag weer erg vroeg. Als je wild wilt zien, dan moet je vroeg zijn, anders wordt het te warm en gaan de dieren in de dekking en zie je niks meer.
We hadden een gids bij ons. We hebben gemerkt dat je dat nodig hebt. Deze mensen zien zo veel wat wij niet zien. Deze zag bijvoorbeeld een sprinkhaan op weet ik hoeveel meter. En een prachtige. Dat geldt ook voor alle apen, salamanders, slangen enz.
We waren nog geen 5 minuten onderweg of de eerste dieren waren al gespot. Tot nu toe allemaal kleintjes, maar wel mooi.
In dit park waren weinig vogels. We hebben wel een hele aparte gezien, alleen deze sliep. De lesser hawk de kleinere havik. En klein was hij.
Even later al de eerste luiaard. Met de telescoop konden we hem heel goed zien. En eindelijk eentje waar het hoofd goed van te zien was. Wat zijn deze beesten lelijk. Nou ja, daar kunnen ze ook niks aan doen.
We kregen steeds meer dieren te zien, maar nog steeds geen apen. Ik heb het hem gevraagd waar deze squarrel aapjes zitten en hij bracht ons er direct naar toe. Het zijn inderdaad heel andere aapjes, blond en veel kleiner. Of ze ook dommer zijn weet ik niet. Het is hier een speciaal leefgebied, omdat alle soorten apen bij elkaar leven en normaliter hebben ze hun eigen territorium.
De gids bracht ons naar het strand, waarna we onze eigen dag konden indelen. Tijdens het zonnebaden zag ik ineens een aantal cappuccino apen (witte hoofden, zwarte lijven). Het was zo'n beetje lunchtijd en ze waren naar het strand gekomen. Ze waren hondsbrutaal, pikten crackers van de toeristen en roofden de prullenbakken leeg. Hiervan kregen ze natuurlijk dorst. Er was daar een kraantje waar je je handen konden wassen. Dit druppelde nog een beetje en een paar apen zagen dat en gingen uit de kraan drinken. De foto staat niet op zijn zij, maar ze moesten ver voorover buigen. Een gids zag dat en draaide de kraan dicht. Opmerking was dat ze anders te lui worden om zelf water te zoeken. Slim zijn ze. Er was er eentje die probeerde de kraan opnieuw open te draaien, maar het zat e vast. Het was leuk om dit te mogen zien. Omdat de zon zo heet was en ik mezelf voelde verbranden ben ik nog op mezelf het bos in geweest en vond de doodshoofdaapjes nog een keer maar op een andere plek. Veel dichter bij.
Inmiddels was mijn water op, je verliest enorm veel vocht, dus ben ik het park uitgegaan en heb eerst water gekocht.
Ik zou met de bus terug gaan naar Quepos, maar wist helemaal niet waar hij stopte. Ik een paar Spaans sprekende dames gevraagd op mijn Spaans best en hoera, zij verstonden me. Het waren zulke aardige meiden; ze hebben me tot op een paar honderd meter naar de bushalte gebracht. Nog een beetje Spaans (zij Engels) gesproken en afscheid genomen.
Voor nog geen Euro heb ik een mooie busrit gehad.
In het hotel kwam ik Lesley (de Canadese) tegen en we zouden nog even in het zwembad een duik nemen. We zaten een beetje te kletsen wat we zoal gedaan hadden toen er een paar vogels in de struik boven het zwembad kwamen zitten. Daar bleef het niet bij. Zij doken het zwembad in, raakten het wateroppervlak even en vlogen weer weg. Heel apart, dat was drinken en wassen tegelijk. Toen wij het zwembad in wilden kwam er een zwerm bijen aan. Dat was echt angstaanjagend. Duizenden. Waarschijnlijk had de koningin het nest verlaten en ja, dan volgen de werksters. Wij de receptiemedewerker er bij gehaald en de bijen werden letterlijk uitgerookt. Dit kostte behoorlijk wat tijd en de bijen waren overal, dat het niet meer relaxed was om nog te gaan zwemmen. Ik heb mijn site bijgewerkt, maar dat viel niet mee. Ik kreeg geen verbinding met internet. Weer naar de receptie. Ja, er waren problemen, ik moest opnieuw opstarten. Dat heb ik drie keer moeten doen, maar uiteindelijk lukte het. Costa Rica is een land waar de meeste inkomsten uit technologie bestaan. Dell, Hewlet Packard en dit soort bedrijven hebben hier vestigingen. Dan begrijp je niet dat internet niet werkt.
Nadat ik het klaar had ben ik met Lesley een hapje wezen eten. Deze keer niet in een soda, maar in een visrestaurant. Nu weet ik even de naam niet meer wat ik gegeten heb, ik dacht Mai Mai. Het was een zeer smakelijke witvis. We vonden het erg prijzen (15 dollar). We waren gewend om elke dag voor 5 dollar te eten. Als je in Nederland deze vis moet betalen ben je 30 Euro of meer kwijt.
Daarna zijn we terug naar het hotel gegaan en lekker gaan slapen. Morgen is de reis naar San Jose, wat het eindpunt is.