Victoria Falls, Zimbabwe
Door: Els Kooijman
Blijf op de hoogte en volg Els
24 December 2017 | Zimbabwe, Victoria Falls
We waren het terrein nog niet op van Allison, of de eerste knobbelzwijnen werden al gespot.
Lekker kopje Nestle koffie gedronken, terwijl de paarden werden opgezadeld. Manon had een Arabiertje en ik een grote donker bruine. We hadden 2 gidsen bij ons, in verband met gevaar. Allerlei veiligheidsrichtlijnen meegekregen, waarna we op weg konden.
Binnen 100 meter hadden we al impala's gezien, even verder op een hele kudde kudu's. Toen kwam er een groot recht pad, waar we een behoorlijke galop hebben gemaakt en ook nog eens lang. Die paarden waren behoorlijk voorwaarts. We bleven maar klimmen. Wat een prachtige natuur. Op een gegeven moment waren we op de top en keek je kilometers ver om je heen.
Vanaf dit punt gingen we in stap over. Lopen we toch recht tegen een giraf op, fantastisch wat mooi. De gids was ook niet te beroerd om van het pad af te wijken. Dan liepen we echt in de bush. Deze gids volgde het wild. We kwamen oog in oog met een kudde buffels te staan. Echt, aan alle kanten waren we omringd. Ze stonden op 3 meter afstand. Ze deden helemaal niets. De gids legde uit dat ze niets met paarden hebben en ze zien mens en paard als een geheel. Nou, dat moet je dan maar geloven. Ik kan pagina's volschrijven wat we gezien hebben. Ik houd het korte: bavianen, buffels, elanden, gieren, giraf, impala's, knobbelzwijnen, kudu's, mango's (soort van grote stokstaartjes), marabu's, waterbok en zebra's en alles op een steenworp afstand.
Na 4 uur rijden kwamen we weer op stal met een ontzettend voldaan gevoel. Dit is iets om nooit meer te vergeten. Ik baal ervan dat de foto's nog niet geupload kunnen worden. Maar wat in het vat zit verzuurt niet.
Snel gedoucht, omgekleed en met de taxi naar de Victoria Watervallen. Wat was het heet, maar zo indrukwekkend mooi, dat je de hitte gewoon vergeet. We waren alleen vergeten dat we nog niet gegeten hadden en voor Manon is dat natuurlijk een ramp, kreeg pap in de benen. Dus snel naar het Outlook Café. We hadden niet gereserveerd, maar waarschijnlijk zagen we er erg hongerig uit, want de eigenaresse heeft plaats voor ons gemaakt. We zaten nog niet of de kelner kwam het brood al brengen. Ook hier heerlijk geluncht met een fenomenaal uitzicht op de gorge. Weet even de Nederlandse naam niet.
We hebben ons laten afzetten waar we konden internetten, want dat hebben we niet op de camping en vanavond ontmoeten we de groep
-
24 December 2017 - 22:38
Nikki:
Heel gaaf dames! Kijk al uit naar de volgende blog! -
25 December 2017 - 12:20
Heleen:
Wat ontzettend gaaf! 4 uur met de paarden op stap. Geweldig verhaal. Dan was t voor jullie nog 100x met geweldig. Super!
-
28 December 2017 - 21:26
Grace:
wat een bijzondere manier om wild te spotten
zo heel anders dan vanuit een busje of jeep
op een paard één zijn met de natuur
en al die beesten die jullie hebben gezien
van de gebaande paden afwijken
wild volgen
en dan dezelfde dag naar de Vic Falls
een dag om in te lijsten!
hoe bevalt de camping? -
28 December 2017 - 22:50
Samantha:
Wauw Els en Manon, wat een gave rit! jammer dat Iwan niet mee kon, hij had het fantastisch gevonden al die wilde dieren! ;)
ik ben zooo benieuwd naar de foto's! hopelijk lukt het gauw om ze te uploaden.
Heel veel plezier en ik kijk al uit naar je volgende verhaal!
Liefs, Sam
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley