Op weg naar Kruger Nationaal Park

Dit verslag staat er dubbel in, vergeet deze maar. Om kwart voor vijf liep de wekker af. Het zou een lange reis worden naar het Kruger Park. Ik had ook nog eens slecht geslapen, want er waren een stel apen aan het ruzie maken in de boom waar wij onder lagen. Manon slaapt gewoon overal doorheen. Gelukkig waren de wegen deze keer goed. Geen gehobbel in ieder geval. We kregen onderweg al een aardig voorproefje. Voordat we in het park waren hadden we al impala’s, giraffes en struisvogels gezien. Toen we het park binnen gingen kregen we gelijk al onze game drive. Het was nog zo’n 70 km naar de camping. Dat viel niet tegen. Als eerste de impala’s. Dat was wel heel leuk, want dit waren allemaal jongen van zo’n 2 a 3 maanden oud, begeleid door een paar moeders. Vervolgens giraffes, een aantal vogels, nijlpaarden, krokodillen en zebra’s met jongen. Dat was een mooi begin. ’s Avonds hebben we een game drive gemaakt met de gids van het park. Dat was heel speciaal. Dit had ik nog nooit gedaan. De mensen die aan de buitenkant van de (open) bus zaten kregen een zaklamp en moesten in de omgeving schijnen. Als je dan een paar ogen zag oplichten moest de chauffeur stoppen. Ik wist niet dat er zo veel activiteiten zijn in het donker. We hebben springhazen gezien (een soort kleine kangoeroes), een boomkat en een bosjesmannenkat, een enorme uil, waarschijnlijk de Uhu, maraboes, nog andere hazen en vogels en we sloten af met een hyena, die bijna in de bus kwam, zo dichtbij. Om half 11 nog een douche gepakt, want morgen hebben we weer een game drive en die beginnen heel vroeg..